Przedstawiamy Państwu naszego Partnera Gminę Villars-sur-Glâne

 


Gmina

 W malowniczej scenerii, w otoczeniu natury znajdują się obiekty sportowe, leśne szlaki, które zachęcają do aktywnego uprawiania sportów. W gminie znajdują się szkoły oraz różne przedsiębiorstwa począwszy od małych sklepików po duże supermarkety.

 

Ponad 12 tysięcy ludzi, 100 narodowości, 50 wszelkiego rodzaju towarzystw… I wciąż znajdzie się miejsce dla Ciebie!

 

Strona internetowa ma na celu informowanie oraz zapoznanie się z polityczną i administracyjną strukturą gminy. Znajdują się tutaj informacje o działaniach gminy, o przyrodzie a także informacje o wydarzeniach kulturalno – sportowych, religijnych oraz wiele innych.

 

Kolejną funkcją strony jest kontaktowanie z przedstawicielami gminy, którzy z przyjemnością udzielą Państwu wszelkich informacji oraz są otwarci na wszelkie sugestie i uwagi dotyczące życia w naszym mieście.

 

Historia gminy (streszczenie)

 

2600 lat temu…

 

Badania archeologiczne prowadzone na terenie gminy wykazały że pierwsze ślady osadnictwa na tym terenie sięgają VII w. przed Chrystusem. Dowodem na to są odkryte elementy obronne oraz grobowiec księcia. Przedmioty znalezione podczas prowadzonych badań świadczą o przejściu wodnym, któro tworzyły rzeki Sarine, Aar oraz Ren. Terytorium uznawane było za ważny szlak handlowy łączący północ z południem.

 

do Villars-sur-Glâne

 

Pierwsze wzmianki pojawiają się w dokumentach z 1143 r. na przełomie lat nazwa ewoluowała a jej ostateczna wersja została zapisana w 1978 r. Obecna gmina była własnością rodu szlacheckiego, którego historia obejmuje okres od XI w. do XIV w. Część terenów gminy z biegiem lat zostało przyłączone do rozwijającego się sąsiedniego miasta Fryburg. W historii Villars-sur-Glâne pojawiają się informacje o toczonych na tych terenach bitwach pomiędzy wojskami kantonów – jednostka administracyjna, odpowiednik województwa – Berna i Fryburgu, oraz pomiędzy wojskami okręgów Vaud i Savoy.

 

Przez tereny gminy przebiegają trzy drogi wiodące do Bulle, Payerne i Romont, a także autostrada Al oraz linia kolejowa Genewa – Romanshorn.

 

Ludność

 

Gmina Villars-sur-Glâne była głównie gminą rolniczą. Rozwój gminy rozpoczął się w latach 60 – tych XX w. kiedy to gmina rozwijała się przemysłowo a wraz z rozwojem rozpoczęła się emigracja ludności miejskiej z Fryburga. Mieszkańcy Fryburga zasiedlali tereny gminy co zaowocowało powstaniem nowych dzielnic (Moncor, Villars-Vert) oraz znacznym zwiększeniem populacji. W przeciągu kolejnych 20 lat powstało kilka nowych budynków a populacja gminy podwoiła się.

 

Kościół parafialny św. Piotra i Pawła

 

Początkowo Villars-sur-Glâne była parafią, dopiero w późniejszym czasie została utworzona gmina Villars-sur-Glâne, której historia jest ściśle powiązana z historią kościoła. Obecny kościół został wybudowany w 1914 r. w stylu romańskim. Na dzwonnicy kościoła znajdują się trzy dzwony, z których najmniejszy jest prawdopodobnie najstarszym w kantonie. W 1993 r. kościół został poddany renowacji.

 

Most Glane

 

Most Glane został wybudowany w okresie 1853 – 1858. Jest to budowla mierząca 53 metry wysokości, 178 metrów długości i 9 metrów szerokości. Baza mostu wykonana jest z kamienia Tuff – wapień, zaś reszta budowli wykonana jest z kamienia molasie – tzw. Kamień młyński.

 

Most i kaplica Św. Apolnia

 

Obecny most wykonany z Tuff pochodzi z XVII w. jednak w tym miejscu znajdowało się kilka starszych mostów. Pierwszy kamienny most datuje się na lata 1508/1509 i został on wybudowany w miejsce drewnianych mostów, które się tu wcześniej znajdowały.

 

Most ten leży na trasie pielgrzymek do Św. Jakub w Compostella. Kaplica została wybudowana w 1147 r. a następnie odbudowana w 1566 r., oraz odrestaurowana w 1943 r. Kościół jest poświęcony Św. Apoloni, której szczątki a dokładnie zęby zostały znalezione w okolicy. Św. Apolonia została spalona na stosie w Aleksandrii, lecz przed śmiercią oprawcy wybili jej wszystkie zęby. Z tego właśnie powodu Św. Apolonia jest patronką ludzi cierpiących na ból zęba oraz stomatologów.

 

© Mirages photo – Keren Bisaz